128

وارد می‌شوی. تلویزیون کوچکی روی یکی از صندلی‌ها است و فوتبال نشان می‌دهد. همیشه با فرنگیس به آن‌جا می‌رفتی. سلام‌وعلیک گرمی می‌کند و خوش‌آمد می‌گوید. روی مبلی می‌نشینی. «سرتونو درد می‌آرم حالا تا ده روز بهم فرصت‌دادن جواز کسبو جور کنم و اِلا باید درِ دکان رو ببندم». سلمانی پشت گردن و صورت مردی را که روی صندلی است با...

فرخ از رویایی میرفت،از خوابی به خوابی،از کابوسی به کابوسی،از بیداری به بیداری در جهانی که خودش بود،جهان ناپدید میشد و اگر جهانی می ماند،دیگر خودش را نداشت.ریحان را دربیشتر بخوانید