681

نظرۀ شهر را از دریا نظاره‌گر بودیم. استانبول مه‌آلود... دریایی پــوشیـده از مــه... و ابـرهای سفیــدی که عـرشۀ قایـقمان را درنـوردیـده بـودنــد. تنــها گنبدهای ایـاصوفیـا دیــده می‌شــد، منـاره‌های سلطان‌احمـد و برج‌های قصـر تـوپـکاپــی. گویـی شهر برجایش استوار بود بی‌هیچ گزندی و رذالتی. طبیعت در توده‌ای از ابرهای سفید پنهان شده بود و شهر  ما همانند رؤیایی شیرین قبل از طلوع...