بهمن فرزانه

احساس خستگی می‌کرد. همان خستگی و کوفتگی همیشگی. در خانه، هوا نبود. دیوداتو هم نبود. مستخدم او برخلاف خودش، در شب‌های تابستانی، مثل پروانه‌ای که بخواهد جفتگیری کند، پریشانحال می‌شد. تازگی‌ها یک موتور کوچک خریده بود تا بتواند سریع‌تر خود را به رفقایش برساند. می‌گفت: «موتور، وسیله نقلیه بسیار خوبی است. البته من هنوز خوب یاد نگرفته‌ام و آن را...