ناصر غیاثی

اغلب در دل مناظر و تصاویر سرد اما زیبای زمستانی گردش می کرد. در جادۀ روستایی پایش در شیارهایی فرو می رفت که از چرخ گاری ها به جا مانده بود. علفزارهای یخ زده ای را می دید که به سمت کوه امتداد داشتند، و دست های سرد و سرخ را جلوی دهان می گرفت تا ها کنان گرمشان کند،...

شنیتسلر در این داستان که پایانی کم وبیش تراژیک اما لحنی آمیخته به طنز دارد جمع دوستانه خود را به دنیای داستان آورده و شوخی هایی را با آن ترتیببیشتر بخوانید