دونالد بارتلمی (1931-1989) از گوگول و کافکا تأثیر گرفته و بعضی منتقدان او را به علت طنز گزنده‌اش، ساموئل بکت آمریکا لقب داده‌اند.
او در دوازده داستان مجموعه‌ی روی پله‌های کنسرواتوار به شرح دنیاهای غیرواقعی و موقعیت‌های باورنکردنی می‌پردازد. این داستان‌ها با ساختاری جاه‌طلبانه، قطعه‌قطعه و ناپایدار آینه‌ی شرایط امروزند. در چنین زمانه‌ای، نبود رضایتمندی به فروپاشی می‌انجامد و نگاه معطوف به اضمحلال، کلید فهم رویکرد مضمونی در آثار این نویسنده است.
دونالد بارتلمی شاید به همان اندازه که همینگوی و اوهارا بر داستان کوتاه زمان خود تأثیر گذاشتند، بر داستان‌نویسی عصر خویش تأثیر گذاشته باشد. New York Times
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.