موریانه

نويسنده با روايت كردن و نفوذ در مراحل آغازين زندگي راوي نمايه اي از نحوه و چگونگي شكل گيري ساختار و نظام حكومتي را ارائه مي دهد. نظام با تطميع و سوءاستفاده از ناآگاهي جامعه آنها را به سمت خود مي كشاند و با ارائه وظايفي نه چندان مشخص آنها را با مسائل سياسي درگير مي كند و افراد بعدها با پي بردن به اينكه ناخواسته وارد سيستمي سياسي شده اند چاره اي به غير از ادامه راه نمي بينند. علوي با به تصوير كشيدن چنين ساختاري نظام را از پاي بست متزلزل جلوه مي دهد. به خصوص اين وضعيت با بحثي كه راوي (كه حالا در گوشه اي از دنيا منزوي شده و خاطرات خود را مي نويسد) با «موسي جون» بر سر مسائل سياسي روزي كه جامعه با آن درگير است مي كند رنگ بهتري به خود مي گيرد. از طرف ديگر علوي گوشه ديگري را از نحوه شكل گيري ساختار نظام با روايت كردن گوشه هايي از فعاليت هاي دانشجوياني كه در خارج از كشور با سرمايه نظام در حال تحصيل هستند به تصوير مي كشد. اصولاً بزرگ علوي در موريانه قصد كرده است تا ساختار و ساختمان از هم پاشيده نظام شاهنشاهي را با دستچين كردن تصاوير، موقعيت ها و لحظه هايي از نحوه عملكرد افراد چه در زندگي خصوصي خود و چه در زندگي سياسي- اجتماعي خود به تصوير بكشد.