مجموعه شعر ابرهای همیشه آزاد اثر صابر کامل در سال 1392 منتشر شده است
باز از زخم زرد پائیز
میلغزد آرام
سوخته برگی
بیصدا
بر زمینه ی ذهن خست هام.
و بر نیزهبار خشک شاخه ها
می خواند پرندهای
که رنگ صدایش
در لُختی باغ
از باور برگ تهیست.
ـ هر چند این برهنگی پایان پژمردگی نیست
که این سقوط بی مقیاس
بالیدن فصلی ست
سفید و
پُر برف؛
بر فضای تاریک اندیشه ام. .