راوی رمان «اندکی سایه» نقطه عزیمت روایتش را، «سایه» قرار می دهد. راوی بوف کور، هم برای سایه اش می نوشت و با او گفت و گو می کرد. راوی «اندکی سایه» «خود» پشت سرنهاده، یا زندگی گذشته اش را، شبیه سایه ای می بیند که همیشه ایام با او همراه و همسفر می شود تا به یادش بیاورد نام ها و نشانه ها را… لحن هر دوی راوی، با مایه ای از حزن و حسرتی هزار ساله، شباهت زیادی دارند. این شباهت را در پاراگراف افتتاحیه رمان اندکی سایه، به خوبی می توان دریافت: «… همه اش را که نمی توانم تعریف کنم؟ آدمی، زاده نسیان و فراموشی است. «نیست وش باشد خیال اندر جهان». حافظه ام حالا دیگر همه این گذشته را، لحظه های کوتاه ناپیوسته را به خاطر نمی آورد. می خواهد اما نمی تواند. زیرا نخست باید مرا «خود» مرا به خاطر بیاورد که از یاد می شوم، و این شدن هم الزامی است و بعد بنا بر قاعده دیرین، هر تکه، تکه دیگر را تداعی می کند… ص9»
اندکی سایه
ناشر : نشر چشمهدسته: داستان و رمان, کتاب, نسخه چاپیاحمد بیگدلی با رمانِ اندکی سایه به شهرت رسید. بیگدلی که نویسنده‌ای آرام و گوشه‌نشین بود رمانِ مذکور را سالِ 1367 نوشت و آن را در اوایلِ دهه‌ی هشتاد منتشر کرد. رمانی که توانست در 1385 برنده‌ی جایزه‌ی «کتابِ سالِ جمهوری اسلامی ایران» شود. رمان طرحی شاعرانه دارد. داستانِ دو دوست قدیمی که به‌هم برمی‌خورند و شروع می‌کنند به مرورِ خاطراتِ سال‌هایی دور. سال‌های اعتصابِ کارکنانِ شرکتِ نفت در دهه‌ی سی خورشیدی. آن‌ها در این روایتِ چندتکه که با زبانی توصیفی و شاعرانه همراه است در حالِ بازیافتنِ بخش‌هایی از هویتِ گم‌شده‌ی خود هستند احمد بیگدلی با این رمان بعد از سال‌ها نوشتن دیده شد و توانست نامش را به گوشِ ادبیاتِ ایران برساند. او در این رمان چند شخصیت خاص را به تصویر می‌کشد که در کودکیِ قهرمان‌ها به شکلی اسرارآمیز گم شده‌اند انگار. رمان زبانی آهنگین و وجوهی مستند دارد و برای همین روایتی از فقدان می‌سازد که در کلِ رمان طنین انداخته است.
2 عدد در انبار
مقایسه| نوع جلد | |
|---|---|
| قطع | |
| شابک | |
| تعداد صفحات | |
| موضوع | |
| وزن | |
| نويسنده/نويسندگان |
پرسش و پاسخ از مشتریان
هیچ پرسش و پاسخی وجود ندارد ! اولین نفری باشید که درباره این محصول میپرسید!
محصولات مرتبط
زن عقدی
نيچه
تاریخ جهان
کابوس‌های بیروت
