بغض قناری ها

مرگ پرنده

توى قفس مرگ پرنده سخته

وقتى که غم بهت مى‌خنده سخته

ابراى بغض مى‌گیره راه نفس

پرنده پرپر مى‌زنه تو قفس

فقط براى من تو مونده بودى

شبم رو از بوسه سوزونده بودى

نیلوفر تنت به خاک نشسته

خشم کدوم تبر تو رو شکسته

دلم یه باغ هواى تازه مى‌خواد

هزار دهن صداى تازه مى‌خواد

یه پنجره به فکر آسمونم

کهکشان شیرى بده نشونم

گفتى یه روز قفل درا وا مى‌شه

تو هر نگاه خورشیدى پیدا مى‌شه

چشمه‌ى گل گرفته‌ى دلامون

با زمزمه راهى دریا مى‌شه

باید آتیش تو تاریکى مى‌شدیم

جون مى‌دادیم تا که یکى مى‌شدیم

دلم یه باغ هواى تازه مى‌خواد

هزار دهن صداى تازه مى‌خواد

از تو قفس باید صدا رو سر داد

قفل شبو به دستاى سحر داد