دوست دارم گاهی شاعر نباشم

این مجموعه شامل 36 قطعه شعر – یادداشت با مضامین اجتماعی و عاطفی و در ساختار نظم و نثر است. این کتاب در واقع اتوبیوگرافی یا زندگی‌نامه‌ی خود‌نوشت  است، و شعرهای آن به زبان ساده، امروزی و در قالب سپید سروده شده‌اند.

سطرهای این دفتر آمیزه‌ای است از شعر و نثر شاعرانه. تلاش شده ساختار هر قطعه از این مجموعه، مستقل و شکل آن، به هر حال، آن گونه باشد که محتوای شعر ایجاب و حکم می‌کند. در نتیجه بخش‌هایی از این مجموعه را به صورت شعر و بخش‌هایی را به صورت نثر، با صنایع و آرایه‌های کم‌تر نگاشته‌اند.

شعرهای مجموعه‌ی شعر «دوست دارم گاهی شاعر نباشم» در سه، چهار سال اخیر به صورت پراکنده نوشته شده است و برخی از رویدادهای ساده، اما ماندگار و تأثیرگذار در شکل‌گیری فردیت و جهان‌بینی واهه‌ی شاعر را از دوران کودکی تا امروز در برمی‌گیرد.