خودم
من از اولِ عالم
کمابیش مىدانستم آن سوى این بیابان
باز بیابانِ دیگرىست،
اما تمامِ این تاریکىها را
تنهایى طى کردم
درد کشیدم
به زانو درآمدم
تا سرانجام راهْبَلَدِ اهلِ رؤیا شدم.
حالا اگر ممکن است
در این فرصتِ باقىمانده
فراموشام کنید
من هرگز برگزیده بىنظیرِ باران نبودهام.