شهرهای نامرئی به شهرهایی كه می‌شناسیم و در آنها زندگی می‌كنیم شباهتی ندارند. به هیچ محدودة جغرافیایی یا دورة مشخصی از تاریخ نیز مربوط نمی‌شوند. حتی می‌توان گفت كه در شرح و تفصیلات مربوط به این شهرها مسئله اصلی شناخت «شهر» یا «شهرها» به‌معنای رایج آن نیست.
با سیر و سیاحت در شهرهای نامرئی، از داستان‌های هزارویك شب تا زندگی سریع و مدرن آینده، همه یك‌جا در ذهن زنده می‌شود. هر شهر نام زنی را بر خود دارد، و آنچه ماركو پولوی خیالی برای قوبلای محزون نقل می‌كند، بیش از آنكه فضایی خاص را در ذهن مجسم كند، خاطرة آدمی آشنا را در یادمان زنده می‌سازد. از یك شهر به شهر دیگر، مسیر سفری رؤیایی ـ فلسفی دنبال می‌شود كه نشانه‌های آشنای آن به نقطه‌ای پنهان در درون انسان بازمی‌گردد؛ سفری كه در آن شخص به اندیشه پر پروازی سبك می‌دهد؛ سفری به درون رابطة میان مكان‌ها و ساكنان آنها؛ سفری آغشته به امیـال و دغدغه‌های روحی و عصبی انسان‌هایی كه در شهرها زندگی می‌كنند و…
