لئوناردو داوینچی نویسنده «قصه ها و افسانه ها» هنرمند ، مخترع ، مهندس و دانشمند بود. اما او همچنین زمانی پیدا کرد تا برای خود افسانه های کوچکی بنویسد. در حاشیه یادداشت هایش ، او داستان های کوتاهی درباره چگونگی افتخار و حسادت یک پروانه ، درخت و یا حتی سنگ را نوشت.
از زمانی که داستانهای ایسوپ در یونان باستان نوشته شده است ، مردم این داستانهای کوتاه را که یک حقیقت اخلاقی را نشان می دهند ، به اشتراک می گذارند. آنها در قرون وسطی نیز محبوب بودند ، بسیاری از نویسندگان توضیح دادند که چگونه بدبختی انسان ، حیوانات ، حشرات و حتی گیاهان و سنگ ها را گرفتار کرده است.
این افسانه ها در نوت بوک های لئوناردو از سال 1487 تا 1494 نوشته شده بودند ، زمانی که او در خدمت لودوویکو اسفورزا ، دوک میلان کار می کرد. آنها در حاشیه نوشته شده اند ، شاید به عنوان یادداشتهای کوچکی برای سرگرم کردن یا یادآوری خود در حین کار روی پروژه های بزرگتر. به نظر می رسد لئوناردو به طبیعت علاقه مند بوده و نمونه هایی از این که چگونه موجودات مختلف باعث مرگ خود می شوند را پیدا کرده است.
