عقده دشوار
اى باده نوشین، نگشایى دلِ ما رامشکل که کسى چاره کند مشکلِ ما را
هرچند که مورى به کم‌آزارىِ ما نیست آزار دهد هرکه تواند دلِ ما را
هر خنده ما شمع‌صفت مایه اشکى است با گریه سرشتند تو گویى گِلِ ما را
پروانه پر سوخته را، بیمِ شرر نیست از برق چه اندیشه بُوَد، حاصلِ ما را؟
از سینه برانگیز رهى، شعله آهى شاید که شبى گرم کنى محفلِ مارا
ناموجود
مقایسهآبِ بقا کجا و لبِ نوشِ او کجا؟ آتش کجا و گرمىِ آغوشِ او کجا؟
سیمین و تابناک بود روىِ مه، ولى سیمینه مه کجا و بُناگوشِ او کجا؟
دارد لبى که مستى جاوید مى‌دهد میناىِ مى کجا و لبِ نوشِ او کجا؟
خفتم به یادِ یار در آغوشِ گُل ولى آغوشِگُل کجا و بر و دوشِ او کجا؟
بى‌سوزِ عشق سازِ سخن چون کُند رهى؟ بانگِ طرب کجا، لبِ خاموشِ او کجا؟
| نوع جلد | |
|---|---|
| قطع | |
| شابک | |
| تعداد صفحات | |
| موضوع | |
| وزن | |
| نويسنده/نويسندگان |
هیچ پرسش و پاسخی وجود ندارد ! اولین نفری باشید که درباره این محصول میپرسید!
