هشت و سه دهم ثانیه

قبل از پریدن شروع کردم به محاسبه ی زمان سقوط آزاد. اول ارتفاع تقریبی اتاقم از سطح زمین را به دست آوردم و بعد زمان دقیق سقوط آزاد از این ارتفاع را محاسبه کردم، عددی که در نهایت به دست آمد هشت وسه دهم ثانیه شد، یعنی از لحظه ی پریدن تا لحظه ی برخورد به زمین هشت و سه دهم ثانیه طول می کشید.
… در نتیجه با خودم گفتم: «هشت و سه دهم ثانیه فرصت دارم تا زندگیم رو معلّق بین زمین و هوا دوباره زندگی کنم!» تنها هشت و سه دهم ثانیه فرصت بودن بود و بعد از آن، مثل میلیاردها سال که نبودم، نیستن را ادامه می دادم…