داستان «زن وانهاده» در سـال 1968، همراه دو داستان دیگر به نـام‌های «تک‌گویی» و «سن رازداری» در یک کتاب منتشر شد و همچون دیگر آثار سیمون دوبووار با موفقیت و استقبال و نقد و نظرهای مثبت و منفی فراوان روبرو شد.
زنی که داستان پیرامون ماجرای او بنا شده، زنی است ساده و معمولی، که گرچه با کنجکاوی می‌توان دریافت که دوبووار گوشه‌های پراکنده‌ای از زندگی خود را در سرگذشت او گنجانیده است، اما در مجموع این زن شباهتی به سیمون دوبووار روشنفکر و صاحب قلم و پرآوازه ندارد.
