پاييز بود (داستان‌هاي 85)

“مهتاب از پنجره‌ي كنار تخت‌خواب آمده بود تو و افتاده بود روي لحاف و من در تاريك روشناي اتاق نگاه مي‌كردم به آن نيم‌رخ خاموش و چشم‌هاي بسته و گوشم به صداي آرام نفس‌هايي بود كه بعد از چند شب غيبت باز آمده بود تا اين خانه‌ي كوچك و يخ‌زده را گرم كند و آن تنهاييِ شب‌هاي تاريكْ ماه را براند تا بلكه نگذارد…” (از داستان “آن آخرين شب و اين‌همه حرف ربط”) مجموعه‌اي از نُه داستان كوتاه كه نوشته‌هاي سال 1385 نويسنده را در بر مي‌گيرد و به‌ترتيب عبارت‌اند از: “پاييز بود”؛ “ملاقات”؛ “الّذي يوسوس في صدور النّاس”؛ “اسحاق هم كه مُرد”؛ “مثل همان روزها”؛ “خانه‌ي اربابي”؛ “لطفاً نگران من مباش!”؛ “ترس از تنهاشدن و تنهاترشدن”؛ و “آن آخرين شب و اين‌همه حرف ربط”.