پایان ها

نویسنده در این رمان تاریخ روبه‌فراموشی شهری خیالی به نام طیبه ـ نماد شهری شرقی ـ را می‌گوید و ما را با عساف شکارچی «قدیس» آشنا می‌کند. عساف که از سر ناچاری شکار می‌کند نه برای سرگرمی، کشتن جانوران و پرندگان ماده را کشتن آینده می‌داند. این رمان که آمیزه‌ای از سازمایه‌های واقع‌گرایانه و فانتستیک است بیابان در پرده‌ای شگرف عساف را آن‌گاه که به آرمان‌های خود پشت پا می‌زند به کام مرگ می‌فرستد تا نیوشای داستان‌هایی شگرف شویم که مردم سوگوار می‌گویند. همین داستان‌ها و یاد پندهای عساف، شاه دیوانه‌هاست که آینده‌ی زندگی را رقم می‌زند.