مىآيى و چون چاقويى روزم را به دو نيم مى‌كنىنيمى، بهار هلهله زن، توفان‌هاى سرخوش
نيمى كه نيامده بودى هنوز
و بوى نان كپك زده را مى‌دهد.
اى زن
پرنده معتكف در روحم!
انگور رهايى‌بخش!
نور خنك شده
اى زمين!
به من
بيست و چهار ساعت كامل ببخش
روز يخ زده‌ام را
در گرماى تنت آب كن
جرعه جرعه در گلوى اين پرنده بسمل بريز.
مىآيى و چون چاقويى روزم را نصف مى‌كنى
مى‌روى
پاره‌هاى تنم
در اتاقم مى‌ماند.
2 عدد در انبار
مقایسهبىتابانه در انتظار تواَم غریقى خاموش
در کولاک زمستان.
فانوس‌هاى دور سوسو مى‌زنند
بى آن که مرا ببینند
آوازهاى دور به گوش مى‌رسند
بى آن که مرا بشنوند.
من نه غزالى زخم خورده‌ام
نه ماهى تُنگى گم کرده راه
نهنگى توفان زادم
که ساحل بر من تنگ است. ـ
آن‌جا که تو خفته‌یى
شنزارى داغ
که قلب من است.
هیچ پرسش و پاسخی وجود ندارد ! اولین نفری باشید که درباره این محصول میپرسید!
