پنجره‌ای مشرف به میدان

پنجره‌ی مشرف به میدان اولین رمانِ هوده وکیلی ا‌ست. نویسنده‌ای که پیش از این تجربیاتِ شاعری داشته است. رمان شروعی تکان‌دهنده و تند دارد. زنی خودش را مقابلِ چشمِ دوستش که راوی اصلی رمان است می‌کشد… امری که به محور اصلی رمانِ هوده وکیلی تبدیل می‌شود. راوی او زنی‌ است بلاتکلیف از طبقه‌ی متوسط. صمیمی‌ترین دوستش روبه‏روی خانه‏ی او در میدانِ هفتم خودش را می‌کشد، خانه‌ای که قرار بوده او را از گذشته‌ی ناآرامش دور نگه دارد. اما هر چه رمان جلوتر می‌رود این سؤال پیش می‌آید چرا زن وسط خیابان خودش را به کشتن داده و این‏جاست که زمزمه‌ی «قتل» نیز وسط می‌آید… هوده وکیلی در رمانش کارِ روایی را بر عهده‌ی رابطه‌ی پُرفرازونشیب این دو زن و البته آدم‌های اطراف‌شان می‌گذارد و همین رفت‏وآمدهای زمانی ا‌ست که کم‏کم پرده از معما و رفتارِ عجیبِ زنِ مقتول برمی‌‏دارد. خواننده‌ی رمان در هر بخش از متن شاهدِ شکل‌گیری تکه‌هایی از وجودِ ازهم‌پاشیده‌ی این دو زن است که گویا سرنوشت‌شان به‏هم گره خورده. مهم‌ترین نکته نیز در همین وضعیت اتفاق می‌افتد و آن درکِ مفاهیمی چون خانه، تنهایی و دیگری‌ است و البته یک ماجرای رمزآلود که تا پایان رمان دست از سرِ مخاطب برنمی‌دارد.