ژان اشنوز نویسنده و رمان‌نویس معاصر فرانسوی به سال 1947 در شهر اورانژ در جنوب فرانسه دیده به جهان گشود. وی تاکنون هفده کتاب منتشر کرده است و برنده‌ی جوایز متعددی شده است: جایزه‌ی گنکور در سال 1999برای کتاب من می‌روم، جایزه‌ی مدیسیس در سال 1983 برای کتاب چروکی، جایزه‌ی فنئون در سال 1979 برای کتاب نصف‌النهار گرینویچ و نیز جوایز ادبی دیگر. کتاب‌های وی در محافل ادبی گوناگون تحسین منتقدان و صاحب‌نظران را برانگیخته، به زبان‌های متعددی ترجمه شده و توانسته است جایگاه درخور توجهی در بین اهالی ادب بیابد.
آثار ادبی او ساده و بی‌تکلف و آمیزه‌ای است از کلاسیسیسم و مینیمالیسم که این خود ضمن حفظ روح داستان غنای بیش‌تری نیز به آن می‌بخشد، از یک سو شخصیت اصلی داستان درگیر ماجراهایی شده که این خصیصه‌ی کلاسیک سبب جذابیت داستان شده و از دیگر سو ویژگی‌های مینیمالیسمی با پرهیز از هر گونه اطناب و زیاده‌گویی بر تأثیرگذاری آن می‌افزاید. کتاب‌های اشنوزهمانند دیگر آثار مینیمالیسم نقبی است بر ادبیات پست‌مدرن و در واقع ترکیبی است از سبک‌های مختلف، آمیزه‌ای از مثل‌ها و لحظات پر ابهام و گیرا همانند ادبیات باروک.
اندیشه‌ی اولیه‌ی کتاب 14 با مطالعه‌ی خاطرات یک سرباز پا گرفت و پس از مطالعات و تحقیقات بسیار درباره‌ی جنگ سال 1914 نگارش آن آغاز گشت. 14 کتابی است ضد جنگ و درباره‌ی جنگ. روایتی دیگر از جنگ نخست جهانی. داستان زندگی مردان و زنانی که هیولای جنگ تمام آن چه که در کنار یکدیگر ساخته بودند را ویران کرد؛ و اشنوز بی‌آن‌که زندگی پیش از جنگ این افراد را شرح دهد آن را هنرمندانه، ذره ذره و با سماجت لابه‌لای سطور کتاب به تصویر می‌کشد. کتاب حاضر نه یک اثر پر طمطراق تاریخی است و نه شرحی است بر زندگی روزمره‌ی سربازان جنگ؛ نویسنده ضمن این که توجه خواننده را به بخشی مهم از تاریخ جلب کرده، ماجرای زندگی افراد بسیار معمولی را روایت می‌کند که در تلاش برای سازگاری با این شرایط غیرمنتظره می‌باشند. تمامی این‌ها به گونه‌ای در این کتاب لحاظ شده تا به دور از هر گونه تکرار و تأمل بیش از اندازه «بر این اپرای نکبت‌بار و متعفن»، داستانی کوتاه درباره‌ی جنگی بزرگ نگاشته شود.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.