160 g

چنارِ ديلاق و پيرِ خانه‌ی ما، درخت لوبيای سحرآميزی است که بر شاخ‌و‌برگش، قلعه‌ی گرازهاست. ماده‌گرازِ لاسی، همراه با توله‌هاش آن بالا لانه کرده و خرناسه‌هاشان خواب‌و‌خوراک از من گرفته. پای درخت پُر شده از موی سياه تنش و توله‌هاش شب‌تا‌صبح چه شيقه‌ها که نمی‌کشند. کسی باور نمی‌کند که من صدای آن‌ها را از بالای درخت شنيده‌ام جز خواهرم ناهيد....

قسمت هایی از کتاب بهار برایم کاموا بیاور مرد عنکبوتی روی کامیون قرمز افتاده بود و یک عالمه مداد رنگی و لگو و ماشین و توپ و سرباز پرت شده بودند اطراف تخت. نگار ذوق می زد از این همه شلوغی. پشت بلوزش را گرفتم و نگذاشتم برود وسط مداد رنگی ها بنشیند. اخم کردم و گفتم: قرار نبود این...

این بود بهترین سال‏های زندگی من و این سال‏ها. وقتی تصمیم به نوشتن این خاطره‏ها گرفتم، یک‏آن حس کردم تمامی خاطره‏های یک عمر پرده‏پرده از ذهنم می‏گذرد. آن‏قدر تند وبیشتر بخوانید