اسکات فیتزجرالد

خاطراتمان را که به تدریج محو می‌شوند به کلی به فراموشی خواهیم سپرد... کنارشان خواهیم زد... آرزوهامان همراه با برف آب خواهد شد، و بذر رؤیا افشانده خواهد شد، رؤیاهای امروزمان: سپیده‌های ناگاه که با خنده به استقبالشان رفتیم، سپیده‌هایی که همه می‌بینندشان، که هیچ کس آن‌ها را در کنار یکدیگر، شانه به شانه همدیگر نظاره نخواهد کرد، خوبِ من......