ترکش لغزنده

«ترکش لغزنده» رمانی از آیت دولتشاه، نویسنده معاصر ایرانی است. او کارشناسی ادبیات دراماتیک از دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر تهران دارد، دبیر «سلسه نشست‌های نقد کتاب»، مدیر مسئول «موسسهٔ فرهنگی هنری هفت اقلیم» و مدیر «جایزه ادبی هفت اقلیم» است. این جایزه یکی از معدود جایزه‌های ادبی مستقل ایران است که کماکان فعالیت می‌کند. «ترکش لغزنده» زندگی سه نسل از یک خانواده مهاجر خرم آبادی را در دوره‌های مختلف زمانی (در طول یک قرن) روایت می‌کند. نویسنده در ترکش لغزنده ،خرم آباد درطول جنگ، قبل از جنگ و بعد از جنگ را با المان‌های بومی نشان می‌دهد وآن را به تصویر می‌کشد. جنگ و آوارگی مفهوم مورد تاکید دولتشاه در این رمان است که شاید به شکل غیر مستقیم و ناخود آگاه بی تاثیر از رخ دادهای این روزگار نباشد. دولتشاه کوشیده با زبانی روان از خلال داستان‌گویی دو راوی اصلی کتاب، بهزاد و کامبیز به شرح سرگردانی برخی شخصیت‌های رمانش بپردازد؛ آدم‌هایی که به قربانیان شرایطی که در آن زندگی می کنند بدل می شوند. این اثر درواقع یک واکاوی است. واکاوی دوره های مختلفی از زندگی آدم‌هایی که در هیاهوی جنگ وبحران‌های آن گم شده‌اند و جوانی، امیدها و آرزوهایشان برباد رفته است، انگار ترکشی از جنگ، از تن نسلی به تن نسل دیگر لغزیده باشد.