این داستان روایت یکی از هفت تمدن جهان باستان است. تاریخی سه هزار ساله از گذار تمدن های بارز دوران باستان. تاریخی که با قلمی استادانه به سبکی ملموس و عامه پسند روایت می شود تا انسان بیگانه از تاریخ را هوشمندانه به فهم و درک آن مجبور کند. هفت پادشاه، هفت مکان تاریخی و هفت جنایت در هفت روز در رمان خاطرۀ استانبول روایت می شوند. احمد امید در این کتاب تاریخ سرزمین آناتولی را در ژانر جنایی تعریف می کند.
کتاب خاطره ی استانبول
واجب می دانم که این کتاب فوق العاده توسط یک رمان نویس ترک را به دلایل زیر مرور کنم: اول ، من تجربه کرده ام – با غرور درهم آمیز ، شرم و پشیمانی – منقرض شدن یک دستور امپریالیستی. دوم ، من جامعه نامعین را دوست ندارم ، نه یک چیز و نه چیز دیگری ، که آن را موفق کرده است. سوم ، من به راحتی توسط مالیخولیا اغوا می شوم؛ و چهارم ، من معتقدم که ماهیت یک فرد را می توان در طبیعت یک شهر فرض کرد و بالعکس. تمام این شرایط و احساسات توسط ارهان پاموک ، فقط بیشتر از این ، و خلاقانه تر به اشتراک گذاشته شده است.
کتاب خاطره ی استانبول
برای یک لایتموتیف عمیق تر از کتاب ، که نه تنها از طریق خاطرات پاموک بلکه از طریق ارتباط او با شهرش ، جریان دارد ، خود بسفر است که دوست داشتنی ترین و سرنوشت سازترین آبراه ها است. این به نظر او از گذشته امپراتوری و نه به عنوان نیروی دریایی سلطنتی ، به نظر من می رسد – ثابت ، نمادین ، با شکوه. او مرتبا به آن نگاه می کند ، مدام به آن فکر می کند ، بارها و بارها به آن فکر می کند ، هر زمان که به تقویت ذهن نیاز داشته باشد به طرف بانک هایش می رود ، برای راحتی ساده سوار بر کشتی های خود سوار می شود و وقتی نمی تواند نگاهی اجمالی داشته باشد احساس محرومیت می کند. از آن ، بین خانه های کنار جاده ، از اتاقی که در آن زندگی می کند.
