مارها تشنه‌اند

«سال‌ها در آن خانه زندگي كرده بود. لاي ديوار لانه‌اي داشت، جادار و پيچ‌درپيچ. پشت صندوق چوبيِ دودگرفته‌اي كه هرگز جابه‌جا نمي‌شد، وجبي بالاتر از كف اتاق، سوراخي بر ديوار داشت، راهِ عبورش. مي‌توانست از گرماي اتاق هم استفاده كند، حتي همان‌جا كمين مي‌كرد، سر بيرون مي‌داد و حشراتي را با زبان دوشاخه‌اش مي‌گرفت و مي‌بلعيد. سوراخ ديگري نيز به پشت خانه راه داشت. گهگاه چرخي در باغ‌ها و مزارع اطراف مي‌زد و شكاري به چنگ مي‌آورد؛ موش، داروگ، كنجشك و پندگان كوچكي نظير آن». اين سرآغاز داستاني است كه حول محور رابطه‌ي ميان انسان و طبيعت شكل گرفته است و از رابطه‌اي عاطفي ميان يك مار و يك كودك در دهكده‌اي كوچك سخن مي‌گويد.