دکتر محمد مقدم (۱۳۷۵-۱۲۸۷) استاد زبان های ایران قبل از اسلام و بنیادگذار رشته ی زبان شناسی در دانشگاه تهران، در سال های ۱۳۱۴-۱۳۱۳ سه دفتراز شعرهای نوگرایانه اش را، که در همان دوره سروده بود، منتشر کرد.
این دفترها با توجه به خروج این شاعر از هنجارهای موسیقیایی و محتوایی شعر سنتی، از نظر تاریخ شعر نو در ایران بسیار اهمیت دارد.
در کتاب حاضر، علاوه بر نقل متن کامل دفترهای سه گانه محمد مقدم، زندگی، آثار، و سروده هایش شناسایی و تحلیل شده است.
منتخبی از آرای شماری از زبان شناسان، ادیبان و شاعران درباره ی او از دیگر فصل های این کتاب است.
