کابوس

سيامک گلشيري (زاده 27 مرداد، 1347) نويسنده و مترجم معاصر ايراني است. او پسر احمد گلشيري و برادرزاده‌ هوشنگ گلشيري از ديگر مترجمان و نويسندگان ايراني است.

گلشيري در يک خانواده‌ فرهنگي در اصفهان متولد شد. دوران کودکي را در اصفهان سپري کرد و سپس در شش‌سالگي به همراه خانواده، به سبب تغيير شغل پدر، به تهران مهاجرت کرد. بعد از انقلاب، در 1359، بار ديگر به اصفهان بازگشت. در اواخر دوران دبيرستان به فعاليت‌هاي نمايشي روي آورد و چندين نمايشنامه را روي صحنه برد. با پايان اين دوران تحصيلي، اين فعاليت‌ها هم قطع شد. پس از آن به خدمت سربازي اعزام شد و از آنجا که تنها پسر خانواده بود، از رفتن به سربازي معاف شد. او در اين دوران به فراگرفتن زبان آلماني روي آورد. پس از پايان اين دوران، در سال 1369، تحصيلات خود را در رشته‌ زبان آلماني آغاز کرد. در اين دوران به‌تدريج نه تنها به ادبيات آلمان، که به ادبيات تمامي جهان علاقه‌مند شد و در کنار خواندن آثار نويسندگان آلماني، به مطالعه‌ آثار مشهور ادبيات جهان نيز پرداخت. در سال 1375، پس از نوشتن رساله‌اي با عنوان داستان کوتاه در آلمان، پس از جنگ جهاني دوم، موفق به گرفتن درجه‌ فوق ليسانس زبان و ادبيات آلماني شد. گلشيري فعاليت ادبي‌اش را از سال 1370 آغاز كرد. اولين داستان كوتاه او به نام «يك شب، ديروقت» در 1373، در مجله‌ آدينه به چاپ رسيد و پس از آن داستان‌هاي زيادي در مجلات مختلف ادبي، نظير آدينه، گردون، دوران، كارنامه، زنده رود، زنان، كلك و چندين و چند مقاله در روزنامه‌هاي مختلف به چاپ رساند و سرانجام در 1377 اولين مجموعه‌داستانش با عنوان از عشق و مرگ منتشر شد. بيشتر داستان‌هاي گلشيري در ايران معاصر و به ويژه تهران معاصر اتفاق مي افتند و با نگاه کاملاً رئاليستي به انسان معاصر و رابطه‌اش با جامعه‌معاصر مي‌پردازند. از مشخصات داستان‌هاي او مي‌توان به صحنه‌هاي متعدد، ديالوگ‌هاي بسيار و نثر كاملاً بي‌طرفانه و خالي از صفت و قيد اشاره كرد. گلشيري تا كنون پنج بار موفق به دريافت جايزه و بيش از ده بار نامزد جوايز مختلف ادبي بوده است. او سال‌هاست است که در دانشگاه‌ها و مراکز مختلف به تدريس داستان‌نويسي مشغول است.