«یادداشت های بغداد» یک روایت غالبا تکان دهنده ، و گاه سخت گیرانه از زندگی در بغداد در طول جنگ اول علیه عراق و به مراتب تبعید در سالهای بعد است. این کتاب به قلم «نها الراضی» هنرمند متولد عراق و تحصیل کرده انگلیس ، اثرات جنگ عراق بر مردم عادی را به ما نشان می دهد. او واقعیت های روزمره زندگی در یک شهر تحت محاصره را بازگو می کند ، جایی که غذا باید مصرف شود یا بیرون ریخته شود زیرا راهی برای حفظ آن وجود ندارد ، جایی که در نهایت مردم نمی توانند بخوابند زیرا هر لحظه ممکن است بمب افکن خوشه های خشمگین مرگ آسای خود را بر روی آنها رها کند ، جایی که گله ولگرد سگ ها در خیابان ها پرسه می زنند و موش ها به خانه ها حمله می کنند. از طریق همه اینها ، الراضی به فعالیت خود می پردازد و ادامه می دهد و با همسایگان و خانواده برای شام و موارد دیگر ، خوشحال و ناراحت جمع می شود.
در پی جنگ ، الراضی در تبعید زندگی می کند و بین بیروت و عمان رفت و آمد دارد و به نیویورک ، لندن ، مکزیک و یمن سفر می کند. همانطور که او از بی احترامی به عنوان یک عراقی در تبعید رنج می برد ، الراضی ما را غرق در شیوه ای از زندگی می کند که تحت فشار و اثرات ناشی از جنگ و تحریم ها قرار گرفته و به واقعیتی که پیش از این فقط می توانستیم تصور کنیم ، بافت می بخشد. اما آنچه که بیشتر از این خاطرات نشاط می گیرد روح استقامت و جشن کوچکترین شادی های زندگی است.
