اين سفرنامه، بيش از هر چير گزارشي است به دوستانم تا بگويم كجايم و چه ميكننم. براي همنسلان من، تنها راه گريز از ايام بمباران و بيبرقي و گذران ملالاور اوقات فراغت، تنها كلمات بود. براي ما داستانهاي ديكنز، فقط سفري به لندن و يا آثار داستايوسكي، تنها سفري به سنپطرزبورگ نبود، بلكه سكوت محض، كمكمان ميكرد تا مطالعه را به نوعي سفر ذهني بدل كنيم.
احسان نوروزي (1358) دانشآموختهي ادبيات نمايشي است. از ترجمههاي او ميتوان به كتابهاي حقالسكوت چندلر، شش مسئله براي دنايسيدرو پارودي بورخس، تانگو مروژگ، اسلاوي ژيژك مايزر و نيز رمان بطالت و نمايشنامهي ماداگاسكار اشاره كرد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.