گفت‌و‌گوها

راوی داستان گفت و گو ها، به قلم نویسنده ی پرکار آرژانتینی، سزار آیرا، مردی است که پس از عادت کردن به گفت و گوی طولانی روزمره در کافه به همراه دوستانش، حس تحسین عمیق و تند و تیزی برای مکالمه و خاطرات پیدا کرده است. بعد از این گفت و گو ها و زمانی که در اوقات فراغت خودش به سر می برد، ریتم پر پیچ و خم صحبت ها را به خاطر آورده و جریان مکالمات را طور دیگری در نظر می آورد. او به این می اندیشد که چطور مکالمات و خاطرات مکالمات با دیگر یادواره ها هم پوشانی پیدا می کنند و جریانی از آگاهی ایجاد می کنند، که مرزهای بین افکار یک شخص با اندیشه های شخص دیگر را از میان بر می دارد. نوعی پژواک از صحبت ها و افکار که نهایتا مشخص نیست هر کس چه گفته و موضع چه کسی در طول زمان تغییرات جزئی داشته و چطور حساسیت ها با هم مخلوط شده اند.
بنابراین گفت و گو ها، داستانی هایی را در دل داستان های دیگر شامل می شود. مرد بازنشسته ای که ساعت ها با رفیقش در کافه حرف زده، بار دیگر این مکالمات را در ذهنش تکرار می کند و این بار بر زوایای دیگری از آن متمرکز شده و مثلا به حالات چهره ی دوستش می اندیشد. کتاب یک مکالمه ی خاص را پوشش می دهد که درباره ی فیلمی است که دو رفیق در تلویزیون تماشا کردند. اما هر کدام از آن ها فیلم را نصفه و نیمه دیده اند. بنابراین در این مکالمه تکه های مفقود و خطوط داستانی موازی و فرضیات قصه به خوبی ظاهر می شود. هر کدام از مردها نقطه نظر متقابلی دارند و راجع به برداشت های خود بحث می کنند و آیرا با این شیوه، انواع و اقسام چرخش و پیچیدگی ها را در این داستان مفرح و خنده دار می آفریند.